AÇ GÖZLÜLÜK NEREYE KADAR

Merhaba sevgili okurlarım, bugün sizlere çok önemli bir konu hakkında fikirlerimi beyan edeceğim, malumunuz başlığımda da belirttiğim gibi, bu günkü konumuz aç gözlülük üzerine olacaktır.

Öncelikle şunu açıklamak gerekir ki, insan muhtaç bir varlıktır, muhtaç olması sebebiyle de dışa bağımlı yaşayan bir varlıktır.

Ne zaman ki insan kendini var etti mi? Yani temel ihtiyaçlarını giderebildiğimi o zaman muhtaçlığı azalmış olur. O zaman yine muhtaç gibi davranmaya başlarsa, işte o zaman aç gözlülük devreye girmiş olur.

Aç gözlülüğün akıbeti de zaten pişmanlıktır, anlık heveslere anlık dolduruşlara gelen insan oğlu, kendi nefsini kandırmaya başlar, bazı algoritmalara baş vurur ki, oda zaten kendini kandırmak için şeytanın çizdiği yoldan ve onun öğrettiği yöntemlerden gitmekten başkada bir durum değildir.

İnsan önce insani değerlere sahip çıkacak ve insani değerler ölçüsünde yaşayacak, aile fertlerinin haklarına dikkat edecek, komşuların haklarına riayet edecek, ama bunu yapmak büyük meziyet ister, insanın içinde yoksa, bu söylemler beyhudedir.

Anlık kazançların derdine düşen insan gerek aile gerek çevrenin gözünden düşer, bunun bedeli de ilerde ağırdır, pişmanlık sadece basit kalır.

Evet sevgili okurlarım, bu günlük benden bu kadar, kendinize iyi bakın..